Ανθρώπινα Δικαιώματα
Αλήθειες για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Η συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα εμπλουτίζεται καθημερινά τόσο στο θεωρητικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο που σχετίζεται με τις πρακτικές πλευρές ενός ανθρώπινου χάρτη, ενός ατελούς σχεδίου που βάλλεται από αδικίες. Και κάθε συζήτηση καταλήγει στην ίδια κοινή παραδοχή: είναι φοβερά δύσκολη η εφαρμογή των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρά η διατύπωσή τους.
Αναγνωρίζεται μάλιστα η αντίστροφη σχέση μεταξύ ρητορικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και πραγματικής τους προστασίας. Ντοκουμέντα, όπως ο Χάρτης του ΟΗΕ του 1945, η Σύμβαση για τη Γενοκτονία του 1948 (που προστατεύει θρησκευτικές, φυλετικές και εθνοτικές ομάδες από την εξόντωση), οι Συμβάσεις της Γενεύης του 1949 που ενισχύουν την προστασία των αμάχων και η Διεθνής Σύμβαση για το Ασυλο του 1951 που προστατεύει τα δικαιώματα των προσφύγων, δεν καθοδηγήθηκαν από κράτη που εφάρμοζαν ήδη αυτό που κήρυσσαν. Και ακόμη, πολλά από τα κράτη που συνέβαλαν στη σύνταξη της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 1948 στα Ηνωμένα Εθνη δεν έβλεπαν κάποια σοβαρή αντίφαση στο να υπογράφουν κανόνες στο εξωτερικό και να συνεχίζουν τηνπαραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό. Έτσι, δεν αποτελεί σύμπτωση και δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα «θριαμβεύουν» σε μια χρονική περίοδο μεγάλης δυσφορίας από την κατάρρευση ηθικών βεβαιοτήτων και πολιτικών προγραμμάτων και μέγιστου άγχους όσον αφορά προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ζωής.
Η πολιτική των ισχυρών του πλανήτη λόγου χάρη, για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι η πιο παράδοξη. Προκύπτει από χώρες με μεγάλη παράδοση εθνικών δικαιωμάτων που καθοδηγούν τον κόσμο να καταγγέλλει τις παραβιάσεις που διαπράττουν οι άλλοι, και που οι ίδιες αρνούνται να επικυρώσουν στις διεθνείς συμβάσεις. Ο θρίαμβος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το «τέλος της ιστορίας» που τον συνοδεύει, κρύβουν ίσως μια τελική μετάλλαξη του διεθνούς δικαίου σε νομιμοποιητικό τέχνασμα μερικών από τα πιο σκληρά καθεστώτα και εξουσίες.
Μήπως οι υπουργοί των Εσωτερικών θα έπρεπε να προέρχονται από τις τάξεις των πρώην προσφύγων, οι υπουργοί Κοινωνικών Ασφαλίσεων από τις τάξεις των ανέργων και αστέγων και οι υπουργοί των Οικονομιών να έχουν υποστεί τον εξευτελισμό μιας χρεοκοπίας; Κάτι τέτοιο βεβαίως είναι αδύνατο να συμβεί. Αλλά θα μπορούσαν εύκολα τα ανθρώπινα δικαιώματα να σταματήσουν να χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς και γεωπολιτικές ή άλλες νεοαποικιακού τύπου κατακτήσεις. Υπάρχουν δυνατότητες, αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση για ανασύνταξη του χάρτη των δικαιωμάτων.
(Διασκευασμένο άρθρο από τον ημερήσιο Τύπο για την παρουσίαση των βιβλίων «Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ως Πολιτική και ως Ειδωλολατρία» του Μάικλ Ιγκνάτιεφ και «Το Τέλος των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» του Κώστα Δουζίνα).
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Α.Να γράψετε στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου σε 100-120 λέξεις.
Μονάδες 25
Β.1.Ποια μέθοδο πειθούς χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στη δεύτερη παράγραφο. Να δικαιολογήσετε την απάντησή σας.
Μονάδες 5
Β.2.Να εντοπίσετε τα δομικά μέρη και τον τρόπο ανάπτυξης της δεύτερης παραγράφου.
Μονάδες 6+4=10
Β.3. α. τέχνασμα, επικυρώσουν, παράδοξη, καταγγέλλει, παραβίαση, εξόντωση:
Για καθεμιά από τις παραπάνω λέξεις να δώσετε μία συνώνυμη.
Μονάδες 6
Β.3. β. δικαιώματα, θεωρητικό, ατελούς, παραδοχή: για καθεμιά από τις παραπάνω λέξεις να δώσετε ένα αντώνυμο.
Μονάδες 4
Β.4. «…είναι φοβερά δύσκολη η εφαρμογή των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρά η διατύπωσή τους».
Να αναπτύξετετην άποψη σε μία παράγραφο 80 – 90 λέξεων
Μονάδες 10
Γ. Διαβάζετε στην τάξη σας το κείμενο που σας δόθηκε και συζητάτε για την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην εποχή μας. Με αφορμή αυτή τη συζήτηση συντάσσετε ένα άρθρο 500 – 600 λέξεων, που θα δημοσιευτεί στη σχολική σας εφημερίδα στο οποίο να εξηγήσετε τις αιτίες και τους παράγοντες που δυσκολεύουν την εφαρμογή των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην εποχή μας. Επιπλέον να παρουσιάσετε τρόπους με τους οποίους τα ανθρώπινα δικαιώματα θα μπορούσαν να προστατευτούν αποτελεσματικά. (500-600 λέξεις)
Μονάδες 40