Κριτήριο Αξιολόγησης ( Διαδίκτυο )
2013-03-08 11:51
|
ΚΕΙΜΕΝΟ
|
|
Σε συναντήσεις που πραγματοποιούμε κατά καιρούς οι δάσκαλοι της μέσης εκπαίδευσης, διαπιστώνουμε ότι ελάχιστα η σύγχρονη εκπαίδευση πετυχαίνει τον δεύτερο από τους δύο μεγάλους της στόχους. Να βοηθήσει την ψυχή του παιδιού. Ο πρώτος είναι, όπως γράφει ο Δ. Γληνός, να βρει την ενότητα του ιδανικού της..
|
|
Πιστεύουμε ότι η εκπαίδευση είναι πράξη ευθύνης και πρέπει να συγκινεί την ανθρώπινη ψυχή, στην πιο ωραία όσο και απαιτητική έκφανσή της, την παιδική, πολύ περισσότερο τώρα που άλλες πηγές μόρφωσης, όπως το ραδιόφωνο, η εφημερίδα, το Διαδίκτυο, η τηλεόραση, διαθέτουν – σε αντίθεση με το σχολείο – τη γοητεία της διαφορετικήςπροσέγγισης του μορφωτικού αγαθού.
|
|
Δυστυχώς, η πραγματικότητα δεν φαίνεται να συσχηματίζεται με αυτό που αποτελεί, όπως τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε, πίστη και πόθο όλωνμας.
|
|
Πόσοι, αλήθεια, από μας θα ισχυριζόμασταν με το χέρι στην καρδιά ότι πέρα από την «προσφορά» της διδακτέας ύλης, ενέργεια που γίνεται στις μέρες μας απλώς διεκπεραιωτική, και τις αλλεπάλληλες εξετάσεις, στις οποίες υποβάλλονται οι μαθητές για να αξιολογηθούν από μας που ποτέ δεν έχουμε αξιολογηθεί, η καθημερινή περιπέτεια τηςέδραςέχει καιάλλο περιεχόμενο;
|
|
Πόσοι θα ισχυρίζονταν ότι η περιπέτεια αυτή συγκινεί την ψυχή των μαθητών, τη βοηθά να εξυψωθεί, να νιώσει ελεύθερη, να αγαπήσει τον άνθρωπο και να αισθανθεί τη χαράτης ζωής;
|
|
Φοβούμαι ότι ελάχιστοι θα απαντούσαν καταφατικά. Βιώνουμε, άλλος λίγο άλλος πολύ, ανάλογα με την ακεραιότητα της ευαισθησίας του, ένα αίσθημα κενού που πληγώνει, γιατί στο ελάχιστα παιδοκεντρικό σχολείο μας η μεγάλη απούσα είναι η ψυχή των μαθητών μας. Οι μαθητές ζουν σε κόσμο σιωπής. Ελάχιστα μιλούν. Υπομένουν. Και πολλές φορές – πάρα πολλές για να μην το αναφέρουμε – πίσω από την παθητική αδιαφορία τους ή και την επιθετικότητά τους κρύβουν έναν προβληματικό δάσκαλο, έναν προβληματικό γονιό ή μια κοινωνία που δυσκολεύεταινα ερμηνεύσει τη στάση τους. Την ονομάζει αναίδεια και ησυχάζει.
|
|
Νιώθω σαν αριθμός, έγραφε μια μαθήτρια του Λυκείου, δεν είμαι τίποτε άλλο πέρα από το αξιοθρήνητο έντεκα που κέρδισα στο τετράμηνο. Κανέναν δεν ενδιαφέρουν οι άλλες δεξιότητες των παιδιών. Και οι ελπίδες τους, τα οράματα, οι φόβοι και οι αγωνίες τους καρτερούν έξω. Δεν μπορούν ή αρνούνται να περάσουν τα ψηλά κάγκελα του σχολείου. Ο μαθητής, όμως, δεν είναι μόνο εγκέφαλος που πρέπει να παραγεμίσουμε. Είναι άνθρωποςμε σάρκακαιοστά, είναι όραμα και ελπίδα, είναι αναζήτηση και χαρά, είναι αγωνία και πόνος. [...]
|
|
Με το να μένουμε προσανατολισμένοι στη μετάδοση μιας αφυδατωμένης ακαδημαϊκής γνώσης, δεν αντιμετωπίζουμε στη σφαιρικότητά του το παιδαγωγικό πρόβλημα των εφήβων. Δεν αγγίζουμε την ψυχή τους. Και οι μαθητές μας μένουν σιωπηλοί. Δεν έχουν σε ποιον να εμπιστευτούν τις σκέψεις τους, σε ποιον να ακουμπήσουν τις ανησυχίες τους ή τους ανομολόγητους φόβους τους. Ο σημερινός δάσκαλος δεν έχει χρόνο για να αφοσιωθεί και στο ρόλο του συμβούλου. Πέρα από αυτό, αισθάνεται αδύναμος να αντιμετωπίσει τα σύνθετα, πολλές φορές, προβλήματα των εφήβων και καταφεύγει στην όποια πειστικότητα της εμπειρίας αφού του λείπει η γνώση της ψυχοδυναμικής τους. Το σχολείο, όμως, μέσα στο οποίο δοκιμάζεται η κοινωνικότητα του ανθρώπου, δεν πρέπει να δημιουργεί καταστάσεις μοναξιάς, απομόνωσης και απελπισίας στο παιδί. Με τον τρόποπουλειτουργεί, αυτό κάνει. Υπάρχειεδώ ένα πρόβλημα ουσίας που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
|
|
Το κείμενο δεν έχει φιλοδοξία να κινηθεί σε περιθώρια έξω από εκείνα της απλής παράθεσης ενός προβλήματος που έχει βιωματική αφετηρία. Θα σημειωθεί απλώς ότι όσα μέτρα ληφθούν, για να γίνει περισσότερο ελκυστικό το σχολείο, είναι ανάγκη να εναρμονίζονται με την ψυχή του μαθητή. Κι αν πρέπει και οι δάσκαλοι να σκύψουμε στις δικές μας ευθύνες, είναι σίγουρο ότι πέρα από το πάγιο αίτημα της επάρκειας των σχολικών κτιρίων και της υλικοτεχνικής υποδομής, πέρα από το μουμιοποιημένο πλέον καημό της οικονομικήςμας αναβάθμισης, μαςαπασχολούνως κλάδοκαι μαςπονούνκαιάλλα, εξίσου σοβαρά θέματα.
|
|
(Ιφιγένεια Μαστρογιάννη, εφημ. Το Βήμα, 17 Σεπτεμβρίου 2000)
|
|
|
|
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
|
|
Α. Να γράψετε τηνπερίληψη του κειμένουσε 100 περίπου λέξεις. Μονάδες 25
|
|
Β.1. Να σχολιάσετε σε μία παράγραφο 80 περίπου λέξεων το περιεχόμενο της παρακάτω περιόδου λόγου: «Νιώθω σαν αριθμός, έγραφε μια μαθήτρια του Λυκείου, δεν είμαι τίποτε άλλο πέρα από το αξιοθρήνητο έντεκα που κέρδισα στοτετράμηνο».
|
|
Μονάδες 10
|
|
Β.2. Μεποιον τρόποαναπτύσσεται η 7η παράγραφοςτου κειμένου;(Νιώθω σαν … αγωνία και πόνος. [...]).
|
|
Μονάδες 5
|
|
Β.3. Να μετατρέψετε τηνπρώτη περίοδο λόγου του κειμένουαπότην ενεργητική σεπαθητικήσύνταξη.
|
|
Μονάδες 5
|
|
Β.4. Να χωρίσετετις παρακάτω λέξειςστα συνθετικά τουςμέρη και να κάνετε με καθένα από αυτά, μια νέα σύνθετη λέξη: τηλεόραση, αξιολογηθούν, παιδαγωγικό, φιλοδοξία, συσχηματίζεται.
|
|
Μονάδες 10
|
|
Β.5. Να δώσετε ένα αντώνυμο για κάθε μία απότις λέξεις: προσέγγισης, ευαισθησίας, απούσα, αναίδεια, αφετηρία. Μονάδες 5
|
|
Μονάδες 40
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ
ΟΡΟΣΗΜΟ
|
|
ΠΑΡΑΓΩΓΗΚΕΙΜΕΝΟΥ
|
|
Γ. Σε άρθρο που θαδημοσιευθεί στη σχολική σας εφημερίδα, να αναφερθείτε στιςδυνατότητας που προσφέρει η χρήσητου ηλεκτρονικού υπολογιστή και του Διαδικτύου στο σχολείοκαθώςκαιστον καινούριορόλο του δασκάλουστις σχολικέςτάξεις του μέλλοντος. (400 περίπου λέξεις).
|