Κριτήριο Αξιολόγησης ( Τύπος )

Ο ΤΥΠΟΣ

Κρίση του ηλεκτρονικού ή μήπως (κυρίως) του έντυπου Τύπου; Αναξιοπιστία της μικρής οθόνης ή μήπως της εφημερίδας, όπως την ξέραμε παλιά, ως «πρωινή προσευχή του αστού» και σταθερή αναφορά του; Κρίση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, αυτού που κάποτε εκτιμούσε ως και ο Τ. Σ. Έλιοτ και σήμερα έχει εκπέσει όσο λίγα; Αν η τηλεόραση παλεύει με το κενό που η ίδια δημιούργησε, και ο δημοσιογράφος με τα δαιμόνια που ο ίδιος εξέ¬θρεψε, η εφημερίδα, επιβίωση ενός πολιτισμού του γράμματος, δίνει την εξο¬ντωτική και ήδη προδιαγεγραμμένη μάχη με την εικόνα. Αλλά όχι μόνο με αυ¬τήν.

Γιατί πολλοί είναι οι εχθροί της εφημερίδας, και όχι μόνο η εικόνα. Η ίδια της η πρώτη ύλη, η είδηση, καταντά εχθρός της, αφού αυτή ανήκει πια στην τη¬λεόραση ή το ραδιόφωνο, αφήνοντας στην έντυπη δημοσιογραφία περιθώρια μόνο για το σχολιασμό της. Οι άνθρωποι της, οι δημοσιογράφοι, καταντούν εχθροί της. αφού δεν της αφοσιώνονται, γιατί μπορεί να είναι λίγοι. Ωστόσο, δυστυχώς, είναι επιφανείς όσο ερωτοτροπούν με όλα τα μέσα μαζικής επικοι¬νωνίας και με όλες τις εξουσίες, ροκανίζοντας έτσι το κύρος της. Και το ανα¬γνωστικό κοινό της. που τη δικαίωνε, μετατρέπεται σ' ένα δύσπιστο αντίπαλο, που πρέπει να δελεασθεί με κουπόνια και προσφορές για να ενδώσει, αλλά που τελικά δεν ανταποκρίνεται σ' αυτό καθ' εαυτό το προϊόν της εφημερίδας, αλλά στα προϊόντα που αποκτά μέσω της εφημερίδας.

Και για να αντιμετωπίσουν όλους αυτούς τους εχθρούς, οι εφημερίδες φτάνουν να υιοθετούν στρατηγικές που καταφέρνουν να διαστρεβλώνουν την εικόνα και την ταυτότητα τους, αυτήν ακριβώς προς την οποία έδειχναν εμπι¬στοσύνη και αφοσίωση οι παραδοσιακοί αναγνώστες τους. Όλες οι εφημερί¬δες, σε όλο τον κόσμο. Η αλλοτινή Κυρία με τα γκρίζα του αμερικανικού Τύ¬που (οι έγκυροι New York Times) στολίστηκε με έγχρωμες φωτογραφίες, ακό¬μη και στις λογιζόμενες ως «σοβαρές» σελίδες της εσωτερικής και διεθνούς πολιτικής, και κατάντησε να θυμίζει λαϊκότερες και εμπορικότερες εφημερί¬δες, όπως την USA today. Γέμισε κουτσομπολιά και σελίδες life style, ό,τι μέ¬χρι πρότινος περιφρονούσε.

Η «αριστερή» Liberation βάλθηκε να αποδείξει ότι δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα εβδομαδιαία περιοδικά ποικίλης ύλης, και αφέθηκε σ' ένα 
λουτρό ηδονισμού και πρακτικισμού θυμίζοντας ελάχιστα το παλιό πνεύμα της εφημερίδας, που γεννήθηκε στα 1973 από μία ιδέα του Ζαν 

Πολ Σαρτρ. Η Αγγλία βρήκε τη λύση στις ευκολίες πληρωμής: εκπτώσεις στα φύλλα (όποιος αγοράσει την Independent του Σαββάτου, για παράδειγ¬μα, παίρνει με έκπτωση την Κυριακάτικη), προσφορές και πριν από δύο χρό¬νια με πτώση των τιμών. Οι Τimes, για παράδειγμα, έριξαν κατά πολύ την τι¬μή του φύλλου τους καταργώντας έτσι τη διάκριση μεταξύ σοβαρών (και ακριβών) εφημερίδων και φθηνών λαϊκών (π.χ. Sυη, Daily Mirro). Οι ιταλικές προσφέρουν εγκυκλοπαίδειες και σειρές κλασικών κειμένων. Οι Ελληνικές; Τα πάντα. Ως και σημαίες!

Άρθρο της Κ. Σχινά στην εφημερίδα «ΗΚαθημερινή» (3.3.1996). 

Α. Περίληψη
Ν' αποδώσετε περιληπτικά το άρθρο που σας δόθηκε σε 80 λέξεις περίπου.

1. Ποια η νοηματική σχέση μεταξύ των δύο πρώτων παραγράφων του κειμέ¬νου;
2. Πού αποδίδετε εσείς αυτή την καινούργια τάση να συνοδεύονται οι εφημε¬ρίδες από κουπόνια και προσφορές, στοιχεία τα οποία τις υποβαθμίζουν ως μέσο ενημέρωσης και παιδείας; Αναπτύξτε τις απόψεις σας σε 100 λέξεις περίπου.
3. αναξιοπιστία, διάκριση: Να δημιουργήσετε μια πρόταση με καθεμιά απ' αυτές τις λέξεις με τη σημασία που έχουν στο συγκεκριμένο άρθρο και στη συνέχεια να δώσετε ένα συνώνυμο για καθεμιά.
4. Ποια είναι η δομή και το διάγραμμα της Β' παραγράφου του κειμένου;

Γ. Παραγωγή κειμένου
Συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την άποψη ότι ο Τύπος μπορεί να στηρίζει το δημοκρατικό πολίτευμα;
Υποστηρίξτε τη θέση σας με τα κατάλληλα επιχειρήματα και, εφόσον συμ-φωνείτε, δείξτε με ποιες προϋποθέσεις μπορεί ο Τύπος να παίξει αυτόν το ρό¬λο; (Θέμα σχολικού βιβλίου «Έκθεση -Έκφραση» ΟΕΔΒ, σελ. 29)